Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met ontwikkelingspsychologie tijdens mijn bachelor Psychologie, was ik meteen gefascineerd door de creatieve manieren waarop psychologen proberen de caleidoscopische geesten van baby’s en kinderen te begrijpen. Het begrijpen van kinderen en baby’s vanuit een volwassen perspectief kan uitdagend zijn. Maar het overbruggen van de kloof tussen onze twee werelden is absoluut essentieel voor het waarborgen van de gezondheid, het geluk en de veiligheid van baby’s en kinderen – het kan ons ook veel leren over wie we zijn als volwassenen!
Om meer ervaring op te doen in het veld van de ontwikkelingspsychologie loop ik momenteel stage bij het Babylab, waar ik Elin en Rosalie ondersteun bij hun onderzoek naar habituatie, waarbij we verkennen hoe baby’s reageren en zich aanpassen aan verschillende stimuli.
In het habituatie-onderzoek richten we ons op de eenvoudigste vorm van leren: habituatie. Habituatie is het vermogen om te wennen aan herhaalde of voortdurende stimuli. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat er grote verschillen zijn in de manier waarop baby’s habitueren. Dit zou wellicht verklaard kunnen worden door individuele verschillen in temperament en/of de stimulus complexiteit.
Om dit te onderzoeken laten we baby’s in de leeftijd van 5 tot 12 maanden kijken naar een scherm waarop afwisselend complexe en simpele plaatjes worden getoond. Door het kijkgedrag van de baby’s te meten kunnen we vaststellen of ze anders kijken naar complexe dan naar simpele plaatjes. Naast het observeren van het kijkgedrag, maken we gebruik van een vragenlijst om het temperament van de baby’s te bepalen. Door de resultaten van deze vragenlijst te koppelen aan de habituatiegegevens, kunnen we onderzoeken of er een verband bestaat tussen temperament en de manier waarop baby’s habitueren. Het onderzoek duurt ongeveer 10-15 minuten.
Als bachelor studente Psychobiologie ben ik erg geïnteresseerd in het brein. Tijdens mijn studie ben ik erachter gekomen dat ik, naast het brein, ook de ontwikkeling van (jonge)kinderen heel interessant vind. Naast mijn studie ben ik veel aan het oppassen en ik vind niks leuker dan zien hoe veel de oppaskinderen ontwikkelen in de korte periode dat ik ze even niet heb gezien. Als afsluiting van mijn bachelor loop ik nu stage bij het Babylab in Amsterdam, een plek die perfect aansluit bij mijn interesses. Ik werk mee aan het Habituation onderzoek, waarbij we met behulp van eyetracking een vorm van aandacht en leren kunnen meten en onderzoeken.
Als bachelor student Psychobiologie en Psychologie, liggen mijn interesses bij het brein en het gedrag van mensen. Ik vind het fascinerend om te bestuderen hoe deze twee aspecten van de mens zich razendsnel ontwikkelen in de vroege kinderjaren. Daarom doe ik voor mijn bachelorproject mee aan het Habituation onderzoek, waar we bestuderen hoe baby’s leren en waar dit door wordt beïnvloed.
Het gewenningsparadigma is een van de meest voorkomende methoden om de cognitie van zuigelingen te bestuderen. Toch kan het lastig zijn om de keuze voor passende experimentele ontwerpparameters te rechtvaardigen op basis van eerdere studies, en deze keuzes hebben vaak onbekende gevolgen voor de primaire uitkomsten van interesse. Ons doel is om een grootschalige collaboratieve systematische review en meta-analyse uit te voeren, waarin we de experimentele ontwerpen en rapportagepraktijken van de afgelopen 20 jaar van het gewenningsparadigma beschrijven en de impact wegen van potentieel willekeurige methodologische ontwerpkeuzes op de kracht van het noviteitseffect. Het Stage 1 Registered Report voor deze review heeft zojuist in principe acceptatie ontvangen voor de special issue over Open Science en Metascience in Developmental Psychology van het tijdschrift Infant and Child Development. We lanceren de datacollectie deze lente en verwelkomen nieuwe bijdragers om zich bij ons gegevensextractieteam aan te sluiten!
Tot dusver hebben we de literatuur gescreend op geschikte papers, een coderingsschema ontwikkeld en een crowd-sourced workflow opgebouwd voor het coderen van de papers. We nodigen bijdragers uit en bieden auteurschap aan voor: 1) individuele bijdragers in ruil voor 25 bruikbare papers (+ wat training), en 2) bijdragen van laboratoria in ruil voor 50 bruikbare papers (+ wat training per deelnemend lab-lid). We hopen verder mogelijkheden te creëren voor studentenprojecten en deelnemende laboratoria om aanvullende onderzoeksvragen te onderzoeken met behulp van (een deel van) onze dataset. In latere stadia van het project zijn bijdragen ook welkom op andere projectniveaus (bijv. schrijven, analyses, etc.). Voor meer informatie en updates over de status kunt u zich aanmelden voor onze mailinglijst en onze Slack-groep. U kunt voor verdere vragen over dit project contact opnemen met Martina Zaharieva (m.zaharieva@uva.nl) en Simon Kucharský (s.kucharsky@uva.nl), Universiteit van Amsterdam.
Hoe leren baby’s? Het vermogen om regels te leren ligt aan de basis van de menselijke cognitie en is essentieel voor zaken zoals taal, schaken spelen en problemen oplossen. Maar wanneer ontwikkelen we dit vermogen? Kunnen baby’s al regels leren?
Samen met laboratoria over de hele wereld starten we hier aan de Universiteit van Amsterdam het spannende ManyBabies 3-project om deze vragen te beantwoorden. We presenteren baby’s van 18 tot 27 maanden oud opnames van lettergreepgeluiden. Ondertussen observeren we hun oogbewegingen en hoofddraaigedrag om een dieper inzicht te krijgen in hoe baby’s regels gebruiken om talen te leren. De studie duurt ongeveer 15 minuten.
Wil je meedoen met je baby aan ons leuke experiment om sociale evaluaties in baby’s te onderzoeken?
Het evalueren van anderen is een cruciaal aspect van het volwassen leven, maar hebben baby’s hetzelfde vermogen om sociaal te evalueren? Als onderdeel van het ManyBabies 4 project onderzoeken we of baby’s tussen de 5.5 en 10.5 maanden oud prosociale personages verkiezen boven antisociale personages. Om dit te onderzoeken laten we baby’s kijken naar een leuke video van een puppetshow met een helper en een hinderaar. Om te begrijpen hoe ze deze personages evalueren meten we hun voorkeur voor een van de personages door te observeren naar welk personage ze reiken. Het onderzoek duurt ongeveer 15-30 minuten. Neem gerust contact met ons op voor meer informatie en meld je aan!
In de kern van de mensheid ligt het vermogen om te mentaliseren – om te begrijpen dat andere mensen hun eigen gedachten en gevoelens, bedoelingen en kennis hebben. Maar wanneer ontwikkelt deze capaciteit zich precies in ons? Wij zijn één van meer dan 20 laboratoria over de hele wereld die deze fundamentele vraag in de ontwikkelingspsychologie onderzoeken als onderdeel van het ManyBabies 2 (MB2) samenwerkingsproject. In dit onderzoek laten we baby’s van 18 tot 27 maanden oud en volwassenen korte geanimeerde films bekijken. Tegelijkertijd meten we hun kijkgedrag. Op deze manier krijgen we inzicht in hun begrip van wat anderen weten. Het onderzoek duurt ongeveer 15 minuten.
Ik vind menselijke geesten fascinerend, vooral in de eerste paar jaar van ons leven wanneer cognitieve vaardigheden zich ontwikkelen. Er zijn zoveel verschillende vaardigheden die we vanaf zeer jonge leeftijd leren die cruciaal zijn voor ons voor de rest van ons leven. Als masterstudent in ontwikkelingspsychologie en cognitie, kijk ik er naar uit om meer te ontdekken over de cognitieve ontwikkeling van baby’s. Ik maak deel uit van het ManyBabies 3-project dat onderzoek doet naar de vaardigheden van baby’s om regels te leren.
Als masterstudent Psychology Research aan de Universiteit van Amsterdam specialiseer ik me in mijn twee voornaamste interesses: klinische psychologie en ontwikkelingspsychologie. Enerzijds ben ik gefascineerd door de veelzijdige uitingen van psychiatrische aandoeningen en hun behandeling. Aan de andere kant heb ik ook interesse om meer te leren over de oorsprong van de meest fundamentele aspecten van de menselijke natuur, waaronder sociale evaluatie. Als onderdeel van mijn stageproject ManyBabies 4 doe ik daarom onderzoek naar sociale evaluatie in baby’s.
